محمدحسین شهرابادی-دانشجوی پزشکی – محقق و پژوهشگر در زمینه زخم و سوختگی و استومی

همه ما تا به حال کلماتی مانند معلولیت یا فلجی یا بسیار کلماتی راجع به ضایعات نخاعی شنیده ایم.

در این مقاله می خواهیم بسیار علمی تر و بسیار جامع تر به این موضوع بپردازیم.

حقایق کلیدی درباره ضایعات نخاعی

حقایق کلیدی در باره ضایعات نخاعی برگرفته از سایت سازمان بهداشت جهانی است به شرح زیر است.

• سالانه در سراسر جهان بین 250 تا 500 هزار نفر از آسیب نخاعی (SCI) رنج می برند.
• بیشتر آسیب های نخاعی به دلایل قابل پیشگیری مانند تصادفات جاده ای، زمین خوردن یا خشونت است.
• افرادی که دچار ضایعه نخاعی هستند دو تا پنج برابر بیشتر از افرادی که دچار ضایعه نخاعی نشده اند زودتر از موعد می میرند و میزان بقا در کشورهای کم درآمد و با درآمد متوسط ​​بدتر است.
• آسیب نخاعی با نرخ پایین ثبت نام در مدارس و مشارکت اقتصادی همراه است و هزینه های فردی و اجتماعی قابل توجهی را متحمل می شود.
• اصطلاح “آسیب نخاعی” به آسیب نخاعی ناشی از ضربه (به عنوان مثال تصادف اتومبیل) یا بیماری (به عنوان مثال سرطان) اشاره دارد.
• هیچ برآورد قابل اعتمادی از شیوع جهانی وجود ندارد، اما برآورد سالانه بروز جهانی 40 تا 80 مورد در میلیون نفر جمعیت است.
• تا 90 درصد از این موارد به دلایل آسیب زا رخ می دهد، اگرچه به نظر می رسد نسبت ضایعات نخاعی درحال افزایش است.
• علائم آسیب نخاعی بستگی به شدت آسیب و محل آن در نخاع دارد.
• علائم ممکن است شامل از دست دادن جزئی یا کامل عملکرد حسی یا کنترل حرکتی بازوها، پاها و یا بدن باشد.
• شدیدترین آسیب نخاعی بر سیستم های تنظیم کننده روده یا مثانه، تنفس، ضربان قلب و فشار خون تأثیر می گذارد. اکثر افرادی که دچار ضایعه نخاعی هستند، درد مزمن را تجربه می کنند.

چنان چه اگر این مقاله را می خوانید در اطرافتان کسی را می شناسید که دچار ضایعات نخاعیست و یا تازه درگیر این موضوع شده است حتما ما را به ان ها معرفی کنید تا بتوانیم مسیر درست نگه داری و مراقبت از یک فرد ضایعه نخاعی را به ان ها اموزش بدهیم.

روند جمعیتی

• مردان در بزرگسالی و سنین جوانی (20 تا 29 سال) و سن های  بالاتر (70+) بیشتر در معرض خطر هستند.
• زنان بیشتر در نوجوانی (15-19 سال) و سنین بزرگتر (60+) در معرض خطر هستند.
• بررسی ها نسبت مردان به زنان را حداقل 2 به 1 در میان بزرگسالان گزارش می دهند، گاهی اوقات بسیار بیشتر.

مرگ و میر

• خطر مرگ و میر در سال اول پس از آسیب بیشترین است و در مقایسه با عموم مردم همچنان بالاست.
• افرادی که دچار ضایعه نخاعی هستند 2 تا 5 برابر بیشتر از افرادی که نخاع نخاعی دارند می میرند.
• خطر مرگ و میر با افزایش سطح و شدت آسیب افزایش می یابد و به شدت تحت تأثیر مراقبت های پزشکی به موقع و با کیفیت است.
• روش انتقال به بیمارستان پس از آسیب و زمان بستری شدن در بیمارستان عوامل مهمی هستند.
• بسیار مشاهده شده است که به دلیل جابه جایی غیر استاندارد مصدومین در تصادفات جاده ای، جابه جایی غیر استاندارد باعث شده است که اعصاب پاره شود و یا اسیب بیشتر شود.
• شرایط ثانویه قابل پیشگیری (به عنوان مثال عفونت ناشی از زخم های فشاری درمان نشده) دیگر از مهمترین علل مرگ و میر افراد مبتلا به ضایعه نخاعی در کشورهای با درآمد بالا نیستند، اما این شرایط علت اصلی مرگ و میر افراد مبتلا به ضایعه نخاعی در کشورهای  کم درامد نیست.

پیامدهای بهداشتی، اقتصادی و اجتماعی ناشی از ضایعات نخاعی چیست؟

آسیب نخاعی با خطر ایجاد شرایط ثانویه که می تواند ناتوان کننده و حتی تهدید کننده زندگی باشد همراه است. به عنوان مثال، ترومبوز ورید عمقی (DVT)، عفونت های مجاری ادراری (UTI)، اسپاسم ماهیچه ها، پوکی استخوان، زخم های فشاری (Bes sore)، درد مزمن و عوارض تنفسی.

• مراقبت های حاد، خدمات توانبخشی و حفظ سلامت مداوم برای پیشگیری و مدیریت این شرایط ضروری است.
• آسیب نخاعی ممکن است باعث وابستگی فرد به مراقبین شود. فناوری کمکی اغلب برای تسهیل تحرک، ارتباط، مراقبت از خود یا فعالیت های خانگی مورد نیاز است.
• تخمین زده می شود که 20 تا 30 درصد از افراد مبتلا به ضایعه نخاعی علائم بالینی افسردگی را نشان دهند، که به نوبه خود تأثیر منفی بر بهبود عملکرد و سلامت کلی دارد.
• تصورات غلط، نگرش های منفی و موانع فیزیکی برای تحرک اساسی منجر به حذف بسیاری از افراد از مشارکت کامل در جامعه می شود.
• کودکان مبتلا به ضایعه نخاعی کمتر از همسالان خود شروع به تحصیل می کنند و پس از ثبت نام، احتمال پیشرفت آنها کمتر است.
• بزرگسالان مبتلا به ضایعه نخاعی با موانع مشارکت اقتصادی مشابهی روبرو هستند و نرخ بیکاری در جهان بیش از 60 درصد است.
• داده های موجود تخمین هزینه جهانی آسیب نخاعی را نمی دهد، اما تصویری کلی ارائه می دهد.
• سطح و شدت آسیب تأثیر مهمی بر هزینه ها دارد، صدمات بالاتر در نخاع (مانند تتراپلژی در مقابل پاراپلژی) هزینه های بالاتری را متحمل می شود.
• هزینه های مستقیم در اولین سال پس از شروع آسیب نخاعی بیشترین میزان را دارد و سپس با گذشت زمان به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.
• هزینه های غیر مستقیم، به ویژه درآمد از دست رفته، اغلب از هزینه های مستقیم فراتر می رود.
• بیشتر هزینه ها بر عهده افراد مبتلا به ضایعه نخاعی است.
• هزینه های آسیب نخاعی بیشتر از هزینه های شرایط مشابه مانند زوال عقل، مولتیپل اسکلروزیس و فلج مغزی است.

جلوگیری از ضایعات نخاعی

دلایل اصلی آسیب نخاعی تصادفات جاده ای، سقوط و خشونت (از جمله اقدام به خودکشی) است.

بخش قابل توجهی از آسیب های نخاعی ناشی از کار یا آسیب های مربوط به ورزش است.

مداخلات موثری برای جلوگیری از چندین عامل اصلی آسیب نخاعی در دسترس است، از جمله بهبود در وضعیت جاده ها، وسایل نقلیه و رفتار مردم در جاده ها برای جلوگیری از تصادفات جاده ای، محافظ پنجره ها برای جلوگیری از افتادن و سیاست های جلوگیری از مصرف مضر الکل و دسترسی به سلاح گرم برای کاهش خشونت ها.

بهبود مراقبت و غلبه بر موانع

بسیاری از پیامدهای ناشی از آسیب نخاعی ناشی از خود بیماری نیست، بلکه ناشی از مراقبت های پزشکی ناکافی و خدمات توانبخشی و موانع موجود در محیط های فیزیکی، اجتماعی و سیاسی است.

اجرای کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت سازمان ملل متحد (CRPD) مستلزم اقدام برای رفع این شکاف ها و موانع است.

اقدامات اساسی برای بهبود بقا، سلامت و مشارکت افراد مبتلا به آسیب نخاعی شامل موارد زیر است.

• مدیریت به موقع و مناسب پیش از بیمارستان: تشخیص سریع مشکوک به آسیب نخاعی، ارزیابی سریع و شروع مدیریت آسیب، از جمله بی حرکتی ستون فقرات.
• مراقبت های حاد (شامل مداخله جراحی) متناسب با نوع و شدت آسیب، میزان بی ثباتی، وجود فشار عصبی و مطابق خواسته های بیمار و خانواده وی.
• دسترسی به مراقبت های بهداشتی مداوم، آموزش بهداشتی و محصولات (به عنوان مثال کاتتر یا سوند فولی) برای کاهش خطر شرایط ثانویه و بهبود کیفیت زندگی.
• دسترسی به خدمات توانبخشی ماهر و بهداشت روانی برای به حداکثر رساندن عملکرد، استقلال، رفاه کلی و ادغام جامعه.
• مدیریت عملکرد مثانه و روده از اهمیت اولیه برخوردار است.
• دسترسی به وسایل کمکی مناسب که می تواند افراد را قادر به انجام فعالیتهای روزمره ای کند که در غیر این صورت قادر به انجام آنها نبوده و محدودیت های عملکردی و وابستگی را کاهش می دهد.
• تنها 5-15 درصد از مردم کشورهای با درآمد کم و متوسط ​​به وسایل کمکی مورد نیاز خود دسترسی دارند.
• دانش و مهارت های تخصصی در بین ارائه دهندگان خدمات درمانی و توانبخشی.

اقدامات اساسی برای تأمین حق تحصیل و مشارکت اقتصادی شامل قوانین، سیاست ها شامل چه برنامه هایی است؟

سیاست ها شامل برنامه هایی است که موارد زیر را ترویج می کند:

• خانه های با دسترسی فیزیکی راحت و مناسب سازی شده برای عبور و مرور معلولین،
• مدارس
• محل کار
• بیمارستان ها
• حمل و نقل
• آموزش فراگیر
• رفع تبعیض در محیط های شغلی و تحصیلی
• توانبخشی حرفه ای برای بهینه سازی شانس اشتغال
• تأمین مالی خرد و سایر مزایای خوداشتغالی برای حمایت از اشکال جایگزین خودکفایی اقتصادی
• دسترسی به پرداخت های حمایتی اجتماعی که برای بازگشت به کار ممانعت کننده نیست
• درک صحیح آسیب نخاعی و نگرش مثبت نسبت به افرادی که با آن زندگی می کنند.

اقدامات سازمان بهداشت جهانی در برخورد با ضایعات نخاعی

WHO از طیف وسیعی از پیشگیری اولیه از علل آسیب زا و غیرترومایی آسیب نخاعی، بهبود مراقبت از ضربه، تقویت خدمات بهداشتی و توانبخشی و حمایت از افراد مبتلا به ضایعات نخاعی استفاده می کند.

سازمان بهداشت جهانی

به منظور بهبود پیشگیری از آسیب نخاعی شامل صدمات ناشی از ترافیک جاده ای، زمین خوردن، خشونت و نقص لوله عصبی ، به صورت چند بخشی، با همکاری ذینفعان ملی از بخشهای مختلف (مانند بهداشت، پلیس، حمل و نقل، آموزش و پرورش)، به طور چند بخشی عمل می کند.

کشورهای عضو را جهت افزایش آگاهی از مسائل مربوط به معلولیت راهنمایی و پشتیبانی می کند و گنجاندن معلولیت را به عنوان یک جزء در سیاست ها و برنامه های ملی بهداشت ترویج می کند.

جمع آوری داده ها و انتشار داده ها و اطلاعات مربوط به معلولیت را تسهیل می کند.

ابزارهای هنجاری، از جمله دستورالعمل ها و نمونه های عملی خوب برای تقویت پیشگیری اولیه (تصادفات جاده ای، سقوط و خشونت)، مراقبت از آسیب، مراقبت های بهداشتی، توانبخشی و پشتیبانی و کمک را توسعه می دهد.

ایجاد ظرفیت بین سیاست گذاران سلامت و ارائه دهندگان خدمات، افزایش مقیاس توانبخشی مبتنی بر جامعه را ترویج می کند و راهکارهایی را برای اطمینان از آگاهی افراد دارای معلولیت از شرایط سلامتی خود ارائه می دهد و پرسنل مراقبت های بهداشتی از حقوق و کرامت افراد دارای معلولیت حمایت و حمایت می کنند.

آسیب نخاعی یا به صورت اختصار (SCI) آسیبی است که منجر به تغییرات موقتی یا دائمی در عملکرد طبیعی حس های بدن، حرکات بدن یا حرکات خودمختار نخاع می شود.

افرادی که دچار ضایعات نخاعی می شوند اغلب نقص عصبی دائمی و عمیق و ناتوانی ناشی از ان را به همراه دارند.

اسیب ها یا ضایعات نخاعی چه عوارضی بر بدن می گذارد؟

آسیب نخاعی می تواند منجر به فلج عضلات مورد استفاده درموارد زیر شود.

1. ایجاد مشکلات در تنفس
2. فلج و یا از دست رفتن قدرت کنترل در دست ها یا پاها
3. از دست دادن احساس در قسمت های مختلف تنه ، بازوها و پاها.
4.  ضعف
5. بی حسی
6.  از دست دادن کنترل روده و مثانه.
7.  شرایط ثانویه بی شماری از جمله مشکلات تنفسی، زخم های فشاری و …

برای کسانی که از آسیب نخاعی جان سالم به در می برند، مهم ترین نکته مهم مراقبت از آنها جهت جلوگیری از عوارض ناشی از آسیب نخاعی و جلوگیری از عوارض مربوط به ناتوانی ناشی از عوارض ضایعات نخاعی است.

میزان مبتلایان به ضایعات نخاعی

متاسفانه کشور ایران به دلیل استاندارد نبودن خودرو های تولیدی و سانحه خیز بودن در بخش هایی از جاده های کشور و عدم وجود قوانین بازدارنده راهنمایی رانندگی در سرعت های بالا تر از استاندارد ما را با خیل عظیمی از افراد ضایعات نخاعی روبرو کرده است.

مشکل دیگر این است که در ابتدا به خانواده بیمار نیز هیچ اموزشی در جهت جلوگیری از زخم بستر و عوارضی که یک فرد مبتلا به ضایعه نخاعی دچار می شود داده نمی شود.

نکته بسیار مهم:

به یاد داشته باشید اگر بیمار مبتلا به ضایعه نخاعی دارید اولین و خطرناک ترین چیزی که شما را تهدید می کند ابتلا به زخم بستر است.

سالانه تقریباً 17000 آسیب جدید نخاع در ایالات متحده وجود دارد. در حال حاضر تصادفات با وسایل نقلیه علت اصلی آسیب ضایعات نخاعی است، وبه دنبال آن زمین خوردن، اعمال خشونت آمیز (در درجه اول زخم ناشی از شلیک گلوله) و فعالیت های ورزشی یا تفریحی است.

نخاع چیست؟

نخاع بزرگترین عصب و مسیر انتقال پیام بین مغز و بقیه بدن است.

ستون نخاع به چهار بخش تقسیم شده است که 31 جفت عصب از آن خارج شده و به قسمتهای مختلف بدن گسترش می یابد.

ناحیه گردنی نخاع

قسمت بالای ستون فقرات ناحیه گردنی است که دارای هفت مهره گردنی مشخص شده از C-1 تا C-7 است که هشت جفت عصب گردنی از آن خارج می شود.

ناحیه سینه ای نخاع

ناحیه بعد ناحیه سینه ای است، که شامل ناحیه قفسه سینه است و دارای دوازده مهره قفسه سینه شناخته شده به عنوانT-1 تاT-12 ، که از آن 12 جفت اعصاب قفسه سینه ظاهر می شود.

ناحیه کمری

قسمت پایین کمر ناحیه کمر است، با پنج مهره کمر L-1 تا L-5 و پنج جفت اعصاب کمری که ان ها را در برمیگیرد.

ناحیه ساکروم یا خاجی

قسمت تحتانی ناحیه خاجی دارای پنج مهره S-1) تا ( S-5 و پنج جفت اعصاب خاجی است.

با این حال ، استخوان های بخش خاجی در واقع در یک استخوان قرار دارند. در انتهای ستون ، یعنی دنبالچه ، یک جفت اعصاب دنبالچه وجود دارد.

در اکثر آسیب های نخاعی، ستون فقرات، رباط ها یا دیسک را در تنگنا قرار داده و باعث کبودی یا تورم می شوند. گاهی اوقات آسیب ممکن است نخاع و یا رشته های عصبی آن را پاره کند.

یک عفونت یا یک بیماری می تواند منجر به آسیب مشابه شود.

پس از آسیب نخاعی چه اتفاقاتی می افتد؟

پس از آسیب نخاعی، تمام اعصاب بالاتر از سطح آسیب به طور طبیعی کار می کنند. در سطح آسیب، پیام ها از بالاتر از آن سطح به زیر سطح آسیب منتقل نمی شوند.

بسته به سطح آسیب، آسیب به نخاع می تواند منجر به فلج شدن عضلات مورد استفاده در تنفس فلج و یا از دست دادن احساس در قسمت های مختلف تنه، بازوها و پاها، ضعف، بی حسی از دست دادن کنترل روده و مثانه می شود.

تقسیم بندی اعصاب نخاعی از نظر کارکرد

اعصاب نخاعی

31 جفت اعصاب نخاعی از ستون فقرات خارج می شوند که هر عصب نخاعی دارای دو ریشه، یک ریشه حرکتی جلو (قدامی) و یک ریشه حسی عقب (خلفی) است. اولین عصب نخاعی هیچ ریشه حسی ندارد.

ریشه های حرکتی

ریشه جلو یا قدام سیگنال هایی را از نخاع به عضلات منتقل می کند تا حرکت عضلات را آغاز کند.

ریشه های حسی

ریشه حسی در پشت اطلاعات مربوط به لمس، موقعیت، درد و دما را از بدن به نخاع منتقل می کند.

تتراپلژی یا کوادری پلژی چیست؟

این اصطلاحات به طور کلی وضعیت فرد مبتلا به آسیب نخاعی در ناحیه گردنی را توصیف می کنند.

این فرد می تواند از دست دادن احساس و / یا حرکت در سر، گردن، شانه، بازوها و / یا قفسه سینه، معده، لگن، پاها و پاها را تجربه کند.

پاراپلژی چیست؟

اصطلاحی کلی ، وضعیت فردی را که احساس خود را از دست داده و یا قادر به حرکت دادن قسمت های پایین بدن خود نیست توصیف می کند.

اعضای بدن که ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرند عبارتند از سینه، معده، پهلوها، پاها و دست ها. هرگونه آسیب سطح قفسه سینه باعث پاراپلژی خواهد شد.

آسیب ناقص نخاع باعث به وجود امدن چه پیامدهایی می شود؟

وقتی آسیب ناقص باشد، توانایی نخاع در انتقال پیام از مغز یا از آن به طور کامل از بین نمی رود.

اغلب برخی از احساسات و حرکات زیر سطح آسیب باقی می ماند.

آسیب کامل نخاع باعث بروز چه مشکلاتی می شود؟

در یک آسیب کامل نخاع احساس و عملکرد حرکتی زیر سطح آسیب دیده است. آسیب دیدگی های کامل ویران کننده ترین و با از دست دادن عملکرد بیشترین از کار افتادگی را برای یک معلول به همراه دارند.

عوارض آسیب نخاعی چیست؟

سطح آسیب و نوع آسیب (ناقص یا کامل)، معمولاً میزان از دست دادن عملکرد یا ناتوانی در فرد را تعیین می کند.

عوارض متعدد است و اغلب از فردی به فرد دیگر متفاوت است. عوارض مربوط به آسیب نخاع غالباً در چند اندام (مثانه، روده، پوست ، حرکت و …) ایجاد می شود و باعث ایجاد هر تعداد عوارض ناشی از آن می شود.

محدودیت های فوقانی شامل چه مواردی می شود؟

از دست دادن استفاده از عملکرد اندام فوقانی بسته به سطح آسیب دیدگی و نوع آسیب دیدگی (کامل یا ناقص) می تواند بسیار متفاوت باشد.

هرچه سطح آسیب بالاتر باشد، عملکرد اندام فوقانی کمتر است.

آسیب سطح پایین (پاراپلژیک) ممکن است هیچ محدودیتی  نداشته باشد در حالی که آسیبtetraplegic  یا   quadriplegic ممکن است دچار از دست دادن کامل عملکرد اندام شود.

عدم استفاده از بازوها و یا دستها می تواند مشکلات زیادی را برای کسی که دچار ضایعه نخاعی است ایجاد کند.

این ممکن است به معنی استخدام یک مراقب برای کمک به فعالیت های زندگی روزمره مانند آشپزی ، حمام ، لباس پوشیدن ، نظافت ، خرید و مصرف داروها باشد.

اگر ضایعه نخاعی سینه ای یا گردنی باشد فرد برای ادامه زندگی نیازمند مراقب خواهد بود.

محدویت های تحتانی شامل چه مواردی می شود؟

همانطور که در همه موارد آسیب نخاعی وجود دارد، هرچه سطح آسیب بالاتر باشد، عملکرد کمتری نیز حفظ خواهد شد.

عملکردهای اندام تحتانی مانند راه رفتن، دویدن، کوهنوردی، تقریباً همیشه مختل شده یا پس از آسیب دیدگی در هر سطح بند ناف کاملاً از بین می رود. تعدادی از عوارض بوجود خواهد آمد که مربوط به عدم توانایی ایستادن و / یا راه رفتن است.

بیشتر افراد دچار SCI آتروفی (از دست دادن حجم عضله) و همچنین پوکی استخوان (کاهش تراکم استخوان) را تجربه می کنند که فرد را در معرض خطر بسیار بیشتری برای شکستگی و شکستگی قرار می دهد.

ناتوانی در ایستادن همچنین می تواند خطر ابتلا به زخم های فشار در نواحی بدن مانند باسن، کمر و ران ها را افزایش دهد، زیرا به عنوان یک اقدام پیشگیرانه نمی توان در این مناطق وزن کم کرد.

دستیابی به انقباضات مفصلی ، شرایطی که مفاصل پا به سختی در موقعیت خاصی قفل می شوند و باعث می شود در بعضی مواقع نشستن صحیح روی ویلچر، انجام انتقال از ویلچر، صندلی و اتومبیل یا نزدیک شدن به اشیایی مانند میزها، دستگیره های در و … را بسیار سخت می کند.

مشکلات ضایعات نخاعی در پوست بدن باعث چه پیامدهایی می شود؟

از دست دادن احساس پوست زیر سطح آسیب.

فرد ممکن است به فشار طولانی مدت بر روی پوست یا سطح آسیب رساننده / دردناک سرما یا سرما احساس نکند.

بدون این مکانیسم محافظتی، فرد مستعد ابتلا به زخم های فشار (آسیب به پوست و یا گوشت زیرین)، سوختگی های جدی و مسائل مربوط به قرار گرفتن در معرض سرما است.

گردش خون در افراد ضایعات نخاعی

عوارض گردش خون ممکن است از فشار خون پایین تا تورم اندام ها ایجاد شود که در شرایط خطر بیشتری برای ایجاد لخته خون و آمبولی ریوی ایجاد می شود.

عارضه گردش خون تهدید کننده زندگی برای SCI افزایش فشار خون است که به عنوان اختلال انعقاد خودکار یا هایپر رفلکسی خودمختار شناخته می شود.

افراد دچار ضایعات نخاعی در قسمت مثانه دچار چه مشکلاتی می شوند؟

مثانه مثل همیشه ادرار را ذخیره می کند. با این حال، به دلیل آسیب به نخاع ، فرد ممکن است قادر به تخلیه مثانه، کنترل جریان ادرار یا حتی احساس لغو نیاز نباشد. این از دست دادن کنترل مثانه می تواند خطر ابتلا به عفونت های دستگاه ادراری (UTI) را افزایش دهد و خطر ابتلا به عفونت های کلیه و سنگ کلیه را افزایش دهد. استفاده از کاتتر ادراری داخلی یا سوند فولی در خانه یا خارج از خانه اغلب برای تسهیل مراقبت شخصی از ادرار ضروری است.

افراد دچار ضایعات نخاعی در قسمت روده دچار چه مشکلاتی می شوند؟

پس از آسیب به نخاع، عدم کنترل حرکات روده معمولاً اتفاق می افتد و تخلیه روده فرد دشوار یا غیرممکن می شود. این وضعیت به روده نوروژنیک معروف است.

این عدم کنترل عصبی (ناشی از آسیب نخاعی یا بیماری) است که از عملکرد صحیح روده جلوگیری می کند.

عدم عملکرد منجر به بی اختیاری مدفوع، یبوست مزمن یا هر دو می شود.

آموزش تخلیه  روده (در طی دوره توانبخشی) می تواند به تنظیم حرکات روده کمک کند، اما اغلب برای تکمیل روند نگهداری روده به یک مراقبت کننده نیاز است.

افراد دچار ضایعات نخاعی در قسمت ریه دچار چه مشکلاتی می شوند؟

آسیب های سطح بالاتر، تتراپلژی / کوادریپلژی می تواند در تنفس و سرفه مشکل ایجاد کند، زیرا آسیب ممکن است بر روی عضلات (شکم، دیافراگم، عضلات قفسه سینه) تأثیر بگذارد که به تنفس کمک می کند.

در سطوح بالاتر آسیب، اختلال در تنفس ممکن است چنان عمیق باشد که فرد نیاز داشته باشد به طور موقت یا دائمی روی دستگاه تنفسی قرار گیرد. این عارضه خطر بیشتری برای عفونت تنفسی و ذات الریه به همراه دارد.

افراد دچار ضایعات نخاعی در مسایل جنسی دچار چه مشکلاتی می شوند؟

عملکرد جنسی و باروری می تواند پس از آسیب نخاعی (SCI) در مردان و زنان تحت تأثیر قرار گیرد.

مردان ممکن است تغییراتی در نعوظ و انزال مشاهده کنند. زنان ممکن است تغییراتی در روانکاری و توانایی رسیدن به ارگاسم مشاهده کنند.

تعداد بسیار کمی از مردان با SCI کامل انزال دارند حتی اگر ممکن است نعوظ پیدا کنند. با این وجود زنان پس از آسیب نخاعی قادر به بارداری هستند.

این بسیار مهم است که افرادی که دارای SCI هستند با اورولوژیست ها و متخصصان باروری که در SCI تخصص دارند و با تجربه هستند تماس بگیرند.

اختلال نخاع چیست؟

اختلالات یا بیماری های نخاعی می تواند مشکلات دائمی و جبران ناپذیری را ایجاد کند. این اختلالات معمولاً نتیجه برخی شرایط خارج از نخاع است.

Multiple Sclerosis (MS)  یا ام اس چیست؟

مولتیپل اسکلروزیس (MS) نوعی اختلال مزمن، پیشرونده و دژنراتیو است که فیبرهای عصبی مغز و نخاع را تحت تأثیر قرار می دهد. رشته های عصبی اطراف و عایق ماده چربی است که به عنوان میلین شناخته می شود و انتقال تکانه عصبی را تسهیل می کند.

بیماری MS با آسیب متناوب به میلین در فرآیندی شناخته می شود که به عنوان “میلین زدایی” شناخته می شود و در اثر تخریب سلولهای الیگودندروسیت سلولهای خاص تشکیل می شود.

دمیلینه شدن باعث ایجاد زخم و سفت شدن (اسکلروز) فیبرهای عصبی، معمولاً در نخاع، ساقه مغز و اعصاب بینایی می شود، که باعث کند شدن تکانه های عصبی و ضعف، بی حسی، درد و از دست دادن بینایی می شود.

اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) چیست؟

بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) ، که گاهی اوقات بیماری لو گریگ نامیده می شود، یک بیماری عصبی به سرعت پیشرونده، و همیشه کشنده است که به سلول های عصبی (نورون ها) مسئول کنترل عضلات ارادی حمله می کند.

این بیماری به گروهی از اختلالات معروف به بیماری های نورون حرکتی تعلق دارد که با انحطاط تدریجی و مرگ نورون های حرکتی مشخص می شود.

علت بیماری ALS مشخص نیست و دانشمندان هنوز نمی دانند که چرا ALS به برخی افراد حمله می کند و به دیگران نمی رسد، اما این بیماری در سراسر جهان و بدون مرز نژادی، قومی و اقتصادی رخ می دهد.

ALS تا حدود 30،000 آمریکایی مبتلا می شود، هر ساله 5،600 مورد جدید در ایالات متحده تشخیص داده می شود.

فلج اطفال

فلج اطفال – که به آن فلج اطفال نیز گفته می شود – یک بیماری ویروسی مسری است که به سیستم عصبی مرکزی حمله می کند و می تواند باعث فلج و ضعف موقتی یا دائمی شود.

در حالی که این بیماری در بسیاری از مناطق جهان از طریق واکسن به طور واقعی فتح شده است، برخی از بازماندگان فلج اطفال در سنین کودکی سندرم جدیدی به نام “پس از فلج اطفال” را تجربه کرده اند که به طور معمول 25 تا 30 سال پس از حمله اولیه ظهور می کند.

اسپینا بیفیدا

Spina bifida شایعترین نقص لوله عصبی است. در سیستم عصبی مهره داران در حال رشد، لوله عصبی پیش ساز سیستم عصبی مرکزی است.

نقص لوله عصبی در نتیجه عدم بسته شدن صحیح ستون فقرات در ماه اول بارداری است.

در سراسر جهان میزان بروز اسپینا بیفیدا 1-2 مورد در هر 1000 تولد است، اما در برخی از افراد خطر به طور قابل توجهی بیشتر است.

میلیت عرضی

میلیت عرضی (TM) یک سندرم نورولوژیک است که در اثر التهاب نخاع ایجاد می شود.

TM هم در بزرگسالان و هم در کودکان اتفاق می افتد و غیر معمول است، اما نادر نیست. برآورد محافظه کارانه از بروز در سال از 1 تا 5 در هر میلیون جمعیت متفاوت است.

اصطلاح میلیت یک اصطلاح غیر اختصاصی برای التهاب نخاع است. عرضی به درگیری در یک سطح نخاع اشاره دارد.

TM اغلب در شرایط عفونت های ویروسی و باکتریایی ایجاد می شود، به ویژه مواردی که ممکن است با بثورات پوستی همراه باشد، مانند سرخچه، آنفلوانزا یا اوریون.

تقریباً یک سوم بیماران مبتلا به TM علائم شبیه آنفولانزا را قبل از شروع علائم عصبی گزارش می کنند.

سرینگومیلیا چیست؟

سیرنگومیلیا (نوعی سینه) نوعی اختلال است که در آن کیست در داخل نخاع تشکیل می شود.

این کیست که سرنگ نامیده می شود، با گذشت زمان منبسط و کشیده می شود و مرکز نخاع را از بین می برد. از آنجا که نخاع مغز را به اعصاب اندام های انتهایی متصل می کند ، این آسیب منجر به درد، ضعف و سفتی در پشت، شانه ها، بازوها یا پاها می شود.

علائم دیگر ممکن است سردرد و از دست دادن توانایی احساس گرما یا سرما به خصوص در دستها باشد.

علائم این اختلال تمایل به آهستگی دارند. اگر جراحی درمان نشود ، سیرنگومیلیا اغلب منجر به ضعف پیشرونده در بازوها و پاها، از دست دادن احساس دست و درد مزمن و شدید می شود.

در بیشتر موارد، این اختلال مربوط به ناهنجاری مادرزادی مغز است که ناهنجاری Chiari I نامیده می شود.

سندرم براون – سكوارد (BSS) چیست؟

سندرم براون-سكوارد (BSS) یك بیماری عصبی نادر است كه ضایعه ای در نخاع ایجاد می كند.

بر خلاف آسیب نخاعی معمولی که باعث می شود بیشتر قربانیان در هر دو طرف بدن فلج شوند، سندرم براون-سکوارد منجر به ضعف یا فلج (همی پاراپلژی) در یک طرف بدن و از بین رفتن احساس (همی بیهوشی) در طرف مقابل می شود.

این سندرم ممکن است در اثر تومور نخاع، ضربه یا زخم سوراخ شده از پشت یا گردن، انسداد رگ های خونی، بیماری های عفونی یا التهابی مانند سل یا مالتیپل اسکلروزیس ایجاد شود.

سندرم cauda equine چیست؟

سندرم Cauda Equine یک بیماری ناتوان کننده جدی است که در اثر فشرده سازی اعصاب کانال تحتانی نخاع ایجاد می شود. اگر سندرم Cauda Equine درمان نشود، می تواند منجر به از بین رفتن مداوم روده و کنترل مثانه و همچنین فلج پاها شود.

نویسنده: محمدحسین شهرابادی – دانشجوی پزشکی و محقق و پژوهشگر در زمینه  زخم و سوختگی و استومی

منابع:

https://acronyms.thefreedictionary.com/SCI

https://www.healthline.com/health/spinal-injury

https://www.columbianeurology.org/neurology/staywell/acute-spinal-cord-injury

https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/spinal-cord-injury