هموطن گرامی لطفا قبل از خواندن این مقاله چنان چه سوالی راجع به پانسمان و نحوه انجام ان دارید با ما تماس بگیرید و از مشاوره رایگان ما بهره مند شوید.

پانسمان زخم چیست؟

چرا پانسمان مهم است؟

اگر زخم پانسمان نشود،خوب می شود؟

ایا این جمله را شنیده اید که می گویند:باز بزار روش رو خودش خشک میشه؟

ایا شما واقعا فکر می کنید با باز گذاشتن روی زخم،زخمتان خوب می شود؟

اگر زخم شدیم حتما باید زخم پانسمان شود؟

قدمت پانسمان به کی باز می گردد؟

پانسمان نوین چیست؟

انواع پانسمان نوین شامل چه مواردی می شود؟

چه مواقع باید از پانسمان نوین استفاده کنیم و چه موقع از پانسمان معمولی؟

پانسمان عسل چیست؟

ایا پانسمان عسل را می شود برای هر زخمی استفاده کرد؟

برای دانستن تمامی سوالات خود با ما همراه باشید..

التیام زخم یک فرآیند پویا و پیچیده است که نیاز به محیط مناسب برای توسعه روند بهبودی و التیام زخم دارد.

با پیشرفت تکنولوژی، با هدف قرار دادن جنبه های گوناگون فرآیند التیام، بیش از ۳۰۰۰ محصول برای درمان انواع مختلف زخم ها، ایجاد شده است که هرکدام برای زخم های خاصی طراحی و ازمایش شده است.

مطالب زیر تاریخچه پانسمان را از ابتدا تا به حال نشان داده و همچنین در مورد مزیت و محدودیت محصولات متنوع  پانسمان بحث می کند.

قبل از پانسمان به تعریف زخم یک نگاهی می اندازیم.

زخم چیست؟

یک زخم به عنوان یک اختلال در تمامیت پوشش پوست یا مخاط، ناشی از آسیب فیزیکی و حرارتی تعریف می شود.

با توجه به مدت زمان و ماهیت روند التیام، زخم به صورت زیر طبقه بندی می شود.

زخم حاد و زخم مزمن

زخم حاد چیست؟

زخم حاد نوعی آسیب وارده به پوست است که بصورت ناگهانی در اثر آسیب حاصل از تصادف یا دراثرجراحی یا در اثر سوختگی ایجاد می شود.

درمان زخم حاد چند روز است؟

با توجه به اندازه، عمق و میزان آسیب در لایه اپی درم پوست و لایه میانی آن، معمولا در طی ۸ تا ۱۲ هفته قابل درمان است.

زخم مزمن چیست؟

زخم های مزمن به زخم هایی گفته می شود که عامل ایجاد کننده ان در طولانی مدت اتفاق می افتد و درمان ان زمان بر است و معمولا با جراحی های متنوع همراه است.

زخم مزمن شامل چه زخم هایی است؟

زخم های مزمن به طور کلی ناشی از زخم بستر، زخم های دیابتیک پا و سوختگی هایی که زمان طلایی درمان ان ها از دست رفته است،می باشد.

نکته بسیار مهم

زخم های مزمن از طریق مراحل طبیعی التیام، پیشرفت نمی کنند و به شیوه منظم و به موقع قابل درمان نیستند.

مراحل بهبود زخم

التیام زخم یک فرآیند پویا و پیچیده بازسازی بافت و پیشرفت رشد از طریق چهار مرحله مختلف انجام می پذیرد.

1.  مرحله انعقاد و هموستاز (بلافاصله پس از آسیب
2.  فاز التهابی، (بلافاصله پس از آسیب به بافت) که طی آن تورم اتفاق می افتد
3.  دوره تکثیر، که در آن بافت ها و رگ های خونی جدید شکل می گیرد
4.  مرحله بلوغ، که در آن بازسازی بافت های جدید صورت می گیرد

پانسمان های اولیه و پانسمان های ثانویه

دو روش برای بهبود زخمها وجود دارد: و بسته به نوع و علت زخم متفاوت است.

و البته روند بهبودی برای هر دو یکسان است ، هرچند که بازه زمانی ممکن است متفاوت باشد. زخم های حاد – به عنوان مثال ، کسانی که در اثر جراحی که در آن از دست دادن حداقل بافت وجود دارد ایجاد می شوند – با پانسمان اولیه بهبود می یابند. این بدان معنی است که لبه های زخم را می توان با استفاده از بخیه ها ، منگنه ها یا گیره ها گرد هم آورد و دوباره ترمیم کرد

مشروط بر اینکه هیچ عارضه ای دیگر وجود نداشته باشد ، این زخم ها به سرعت بهبود می یابند ، با حداقل جای زخم.

در زخم هایی که از بین رفتن بافت قابل توجهی وجود دارد – به عنوان مثال ، زخم های فشاری یا زخم پای وریدی – بهبودی از طریق بهبودی ثانویه توسط فرآیند تحریک بافتی و اپیتلیزاسیون اتفاق می افتد.

 بهبودی ثانویه

روند بهبودی ثانویه را می توان به سادگی با استفاده از قیاس یک خانه در آتش توضیح داد ، که در آن روند بهبودی توسط چهار سرویس اضطراری مورد نیاز برای مقابله با آتش نشان داده شده است – آتش نشانی ، جمع آوری کنندگان ، سازندگان و تزئین کنندگان

فاز ۱: التهاب – آتش نشانان

این مرحله بلافاصله پس از آسیب دیدگی شروع می شود و ۳ تا ۰ روز طول می کشد .

شبیه به مرحله اطفاء حریق است ، زیرا پاسخ اضطراری بدن به آسیب است. هدف اصلی پاسخ التهابی جلوگیری از از دست دادن  بیشتر خون در اثر انقباض عروق است که منجر به لخته شدن خون یا زخم می شود.بدون این پاسخ ، هیچ درمانی نمی تواند انجام شود.

پس از متوقف شدن خونریزی ، رگهای خونی درون زخم گشاد می شوند. این اجازه می دهد تا مایعات حامل سلولهای لازم برای فرایند بهبودی وارد زخم شوند. حدود ۱۰-۱۵ دقیقه پس از وقوع آسیب ، علائم کلاسیک التهاب در اطراف زخم مشهود است .

اینها شامل ظاهر قرمز زخم ، گرما ، تورم و درد می شود و نتیجه هیستامین و پروستاگلاندین ها در محل زخم است.

فاز ۲: تخریب – جمع اوری کنندگان

مرحله مخرب ۱-۶ روز به طول می انجامد. هنگامی که آتش سوزی در خانه خاموش شده است ، جمع کننده زباله ها برای تمیز کردن زباله های ایجاد شده در مواقع اضطراری وارد می شوند. به طور مشابه ، در داخل زخم ، وظایف فاز مخرب جلوگیری از عفونت ، تمیز کردن زخم و فراهم کردن بهترین شرایط برای بهبودی است.

گلبول های سفید از طریق رگ های خونی وارد زخم شده و در آنجا تجمع می یابند. آنها با آزاد کردن مواد شیمیایی که هورمون های باکتری یا بافت های موجود را هضم می کنند ، زخم را پاک می کنند. پس از اتمام این مرحله ، سلول های سفید از بین می روند و می توان آنها را مانند بافت مرطوب و چسبنده ، مشهور به ترشح یا چرک مشاهده کرد.

مرحله بعدی تا زمانی که زخم به اندازه کافی تمیز نشود ، شروع نمی شود

فاز ۳: تکثیر – سازندگان

پس از پاک شدن آوارهای ناشی از آتش سوزی در خانه ، به سازندگان فراخوانده می شود تا خانه را به ساختار قبلی خود بازگردانند. در ترمیم زخم ، این مرحله به عنوان پرولیفراتیو شناخته می شود و معمولاً ۳-۲۴ روز طول می کشد.

در طی این مرحله ، بافت های جدید توسط فیبروبلاست ها ، سلول های مسئول رشد رگ های خونی جدید ، کلاژن و سایر بافت همبند بازسازی و ساخته می شوند. مویرگهای جدید ریز و درشت در یک داربست درون زخم جمع می شوند. این به بافت گرانولی تبدیل می شود که حفره زخم را پر می کند بافت گرانول به رنگ صورتی کمرنگ است اما با رشد بیشتر رگ های خونی جدید ، قرمز روشن می شود.

فاز ۴: بلوغ – دکوراتورها

مرحله بلوغ را می توان پس از آتش سوزی دوباره به خانه تغییر داد. بین ۲۱ روز تا دو سال به طول می انجامد. سلول های اپیتلیال که در فولیکول های موی دست نخورده ، غدد عرق و اطراف لبه های زخم قرار دارند ، روی بافت گرانول تازه تشکیل شده حرکت می کنند و با انقباض ، اندازه زخم را کاهش می دهند ، در نتیجه لبه های زخم به هم می چسبند.

ماکروفاژها مجدداً کلاژن را در داخل زخم تازه بهبود یافته تشکیل می دهند تا یک جای زخم ایجاد کند، این بافت اسکار با گذشت زمان از رنگ قرمز به سفید محو می شود. با این وجود ، ۸۰٪ پوست بدون آسیب را بازیابی می کند.

به طور کلی هر اتفاقی برای پوست بیفتد هشتاد تا نود درصد بهبودی انجام می شود و حتما و قطعا ما جای زخم داریم.

نتیجه

در این مقاله ، یک مرور ساده از روند پیچیده ترمیم زخم ارائه شده است. ضروری است که پرستاران بتوانند مراحل مختلف را تشخیص دهند تا بتوانند با گذر از مراحل مختلف ، پیشرفت زخم ها را کنترل کنند. هر مرحله به استراتژی های مختلف مدیریتی نیاز دارد و درمان نامناسب می تواند بهبود زخم را به تأخیر بیندازد.

این فازها به شیوه ای مرتب با هم پوشانی وحالت ابشاری و پی در پی به خوبی به یکدیگر مرتبط می شوند

ارتقاء این فازها تا حد زیادی بستگی به نوع زخم و شرایط پاتولوژیک آن و نوع مواد پوششی دارد

ایا پیشرفت تکنولوژی تاثیری در زخم و درمان ان داشته است؟

با پیشرفت تکنولوژی، در حال حاضر، انواع مختلف مواد پانسمان برای انواع زخم ها موجودند. اما انتخاب یک ماده برای یک زخم خاص برای رسیدن به بهبود سریع مهم است.

عوامل موثر بر روند بهبود زخم

بهبود زخم نتیجه تعاملات زیر است

• سایتوکین ها
• عوامل رشد
• خون
• ماتریکس خارج سلولی

سایتوکین ها بهبود را با روش های مختلفی مانند تحریک تولید اجزای غشاء زیرین، جلوگیری از کم آبی بدن، افزایش التهاب و تشکیل بافت گرانولاسیون، سرعت می بخشند.این مسیرها تحت تأثیر عوامل مختلف موضعی و سیستمیک هستند.

عوامل موضعی که عبارتند از:

1. هیپوترمی
2. درد
3. عفونت
4. تابش
5. میزان اکسیژن رسانی به بافت

موارد بالا به طور مستقیم بر خصوصیات زخم تاثیر می گذارد

عوامل سیستمیک وضعیت سلامتی یا بیماری کلی فرد است که بر توانایی بهبودی او تأثیر می گذارد.

چه عواملی زمان التیام زخم را زیاد می کنند؟

• تغذیه نامناسب
• سن
• پروتئین
• کمبود ویتامین ها و مواد معدنی
• ویژگی های یک پانسمان زخم ایده آل

بر اساس نوع زخم باید مواد پانسمانی مناسب استفاده شود.

انتخاب پانسمان باید بر اساس توانایی آن در موارد زیر انتخاب می شود

•  ارائه یا حفظ محیط مرطوب
•  افزایش مهاجرت اپیدرمی
•  ارتقاء آنژیوژنز و سنتز بافت همبند
•  اجازه تبادل گاز بین بافت زخمی و محیط
•  حفظ دمای بافت مناسب برای بهبود جریان خون به بستر زخم و افزایش مهاجرت اپیدرمی.
• محافظت در برابر عفونت باکتریایی
•  غیر چسبنده به زخم و به سادگی جداشونده از آن پس از بهبودی
•  عمل دبریدمان برای تقویت مهاجرت لکوسیت ها و حمایت از تجمع آنزیم
•  باید استریل، غیر سمی و غیر آلرژیک باشد

نقش پانسمان زخم فراهم کردن شرایط بهینه برای ترمیم زخم و در عین حال محافظت از زخم در مقابل تروما و تهاجم بیشتر توسط میکروارگانیسم های بیماری زا است.

همچنین مهم است که بتوان پانسمان را بصورت آتروماتیک جدا کرد، تا از آسیب بیشتر سطح زخم در حین تغییر پانسمان جلوگیری شود.

برای جدی ترین انواع زخم ها ، مانند سوختگی و زخم های مزمن، که مقادیر زیادی اگزودات ها را تولید می کنند ، به طور کلی پذیرفته می شود که درمان مرطوب نقش مهمی در درمان موثر دارد.

برای جلوگیری از مرگ سلولی توسط خشک شدن ، باید بستر زخم مرطوب نگه داشته شود ، محیط مناسبی برای تکثیر فیبروبلاست فراهم شود و امکان انتقال مجدد اپیتلیالیزاسیون با مهاجرت کراتینوسیت ها از لبه های زخم ، در سراسر سطح بافت گرانول تازه شکل گرفته فراهم شود. با این وجود ، حفظ تعادل در سطح رطوبت حائز اهمیت است ، زیرا مایع اضافی زخم می تواند به افزایش فعالیت باکتریایی زخم کمک کند و می تواند با تخریب بافت سالم بر محیط اطراف تأثیر منفی بگذارد.

از این رو انتخاب مواد مناسب پانسمان برای زخم های خاص ، به منظور حفظ سطح بهینه رطوبت برای بهبود زخم ، بسیار مهم است.

پانسمان های زخم

زخم، چه اینکه یک برش جزئی یا یک برش بزرگ باشد، مهم است که به درستی آن را بپوشانید، بخشی از این فرایند شامل پوشش زخم است.

پانسمان برای تماس با زخم طراحی شده است که متفاوت از باندی است که پانسمان را در جای خود نگه می دارد.

از لحاظ سابقه تاریخی، پانسمان مرطوب به خشکی به طور وسیعی برای زخم هایی که نیازمند بیرون آوردن اجسام خارجی دارند، استفاده می شود.

در سال ۱۶۰۰ پیش از میلاد، نوار های کتانی خیس شده در روغن یا گریس پوشانده شده با گچ به منظور بستن زخم استفاده می شده است.

قرص های خشتی برای درمان زخم ها ایجاد شده با منبع مسوپوتامین از حدود ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد استفاده می شده است.

آنها قبل از پانسمان با عسل یا رزین، زخم را با آب یا شیر تمیز می کردند.

استفاده از شراب و سرکه برای تمیز کردن زخم ها با عسل، روغن و شراب به عنوان درمان بعدی توسط گپ کرکت های یونان باستان در سال های ۴۶۰ تا ۳۷۰ قبل از میلاد، دنبال شد

آنها از پشم جوشیده در آب یا شراب به عنوان باند استفاده می کردند

در قرن نوزدهم یک پیشرفت عمده در تکنیک ضدعفونی کردن وجود داشت، آنتی بیوتیکها برای کنترل عفونت و کاهش مرگ و میر معرفی شدند.

ورود پانسمان مدرن زخم در قرن ۲۰ بود.

وقتی که روی زخم بسته می شود چه اتفاقی می افتد؟

هنگامی که زخم با پانسمان بسته می شود، آنها به طور مداوم در معرض پروتئین ها، عوامل شیمیایی، فاکتورهای مکمل و رشد هستند که در زخم باز از بین رفته است.

بنابراین در اواخر قرن بیستم تولید پانسمان انحصاری شروع به محافظت و ایجاد محیط مرطوب برای زخم نمود.

گاز پانسمان جاذب بافته شده در سال ۱۸۹۱ استفاده شد.

یک حقیقت بسیار جالب

تا اواسط سال ۱۹۰۰ به شدت اعتقاد بر این بود که زخم ها اگر خشک شوند و باز بمانند سریعتر بهبود می یابند.

در حالی که طبق نوشته متن مصری پاپیروس به نقل از اقای Ewwin Smith در سال ۱۸۹۱ زخم های بسته سریع تر از زخم باز بهبود می یابند.

اسکار گیلج در سال ۱۹۴۸ اثر محفظه مرطوب برای بهبود زخم را توصیف می کند.

پانسمان نوین چه زمانی به بازار امد؟

در اواسط دهه ۱۹۸۰، اولین پانسمان زخم مدرن معرفی شد که ویژگی های مهمی را فراهم می آورد که باعث ایجاد رطوبت و جذب مایعات می شود (به عنوان مثال فوم های پلی اورتان، هیدروکلوئید، ژل های حاوی ید).

در اواسط دهه ۱۹۹۰، پانسمان زخم  الیاف مصنوعی به گروه های مختلفی از محصولات شامل موارد زیر تقسیم بندی شد.

1. هیدروژل
2. هیدروکلوئید
3. آلژینات
4. پانسمان فوم سنتتیک
5. مش های سیلیکونی
6. بافت های چسبنده
7. فیلم های شفاف
8. پانسمان های حاوی نقره
9. کلاژن

انواع پانسمان زخم

پانسمان باز

در این نوع پانسمان پس از شستشوی زخم و استفاده از داروی مناسب روی آن پوشانده نمی شود

پانسمان بسته

در این نوع پانسمان پس از اقدامات اولیه روی آن توسط گاز استریل و باند بسته می شود

فواید پانسمان زخم

1. جذب خون و سایر ترشحات زخم
2. کنترل خونریزی و جلوگیری از از دست دادن خون
3. حفاظت زخم در برابر آسیب های فیزیکی
4. جلوگیری از آلودگی زخم به عوامل میکروبی
5. حمایت از محل زخم
6. عایق دما و رطوبت زخم

   

نکاتی در ارتباط با پانسمان

• قبل از انجام پانسمان زخم موضع زخم را ضدعفونی کنید.
• پانسمان باید استریل و عاری از میکروب باشد.
• قبل از انجام پانسمان دست ها باید با آب و صابون شسته و ضد عفونی شوند.
• استفاده از دستکش های پزشکی استریل هنگام پانسمان کردن زخم ضروری است.
• پانسمان نباید خیلی سفت بر روی زخم قرار بگیرد تا جلوی تنفس زخم گرفته نشود.
• حتی المکان عضوی که خونریزی در آن رخ داده بالاتر از سطح قلب قرار داده شود.
• پانسمان زخ نباید همراه درد و فشار شدید بر روی زخم باشد مگر در مواردی که خطر خونریزی بیش از حد وجود دارد.
• برای تعویض پانسمان زخم های وسیع حتما از یک پرستار کمک بگیرید.

انتخاب پانسمان مناسب برای بهبود بهینه زخم بسیار مهم است و پرستاران می توانند با درک نحوه کار برخی از پانسمان های کلیدی ، گزینه های بسیاری را انتخاب کنند.

از زمان کودکی ، مراقبت از زخم ها بخش اساسی زندگی بوده است.یسیار خوب است که همه ما حتی اگر عضو کادر درمان نباشیم ولی بانداژ درست را حتی المقدور جهت کمک به عزیزانمان در مواقع ضروری انجام دهیم.

درمان زخم در همه افراد متفاوت است و اغلب به عوامل مختلفی بستگی دارد. سن و نوع پوست دو چیز متفاوت است که نحوه درمان زخم و جلوگیری از عفونت را تغییر می دهد. عوامل دیگر به نوع زخم ، محل ، شدت و موارد دیگر بستگی دارد.

جلوگیری از عفونت امری ضروری است ، اما درمان زخم بسیار بیشتر از این عمل مهم می باشد. هنگامی که با استفاده از پانسمان مناسب از زخم مراقبت می کنید ، زمان بهبودی افزایش می یابد و بدن شما در امان می ماند. نوع پانسمانی که  شما باید استفاده کنید به عوامل مختلفی بستگی دارد.

برخی از این نوع شامل نوع صدمه است ، چقدر بزرگ است ، در کجا واقع شده است و زخم آن چقدر شدید است. در این مقاله ، ما در مورد انواع مختلف پانسمان زخم برای درمان طیف وسیعی از جراحات و زمان استفاده از هر کدام ، صحبت می کنیم.

اگر مصدومیت جدی دارید ، سعی نکنید خودتان زخم را پانسمان کنید.

درعوض ، برای جلوگیری از بروز عوارض ، به یک فوریت های پزشکی یا مطب پزشک مراجعه کنید.

پانسمان زخم چیست؟

پانسمان زخم هر چیزی است که در تماس مستقیم با زخم استفاده می شود تا به بهبودی آن کمک کرده و از بروز مشکلات یا عوارض بعدی جلوگیری کند.

پانسمانهای مختلف زخم بر اساس نوع زخم استفاده می شود ، اما هدف همه آنها کمک به کاهش عفونت است.

انواع مختلف پانسمان زخم

امروزه انواع مختلفی از پانسمانهای زخم وجود دارد که در زمینه پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد. در این مقاله ، در مورد متداول ترین آنها بحث خواهیم کرد. آنها شامل موارد زیر است

پانسمان باند

این نوع پانسمان زخم رایج ترین پانسمان و به دلایل مناسب است. این همه کاره است و برای محافظت از زخم های بازتا  تعدادی از صدمات جزئی استفاده می شود.

این که آیا این یک زانو شکسته  شده ، بریده است ه یا آسیب دیدگی در ناحیه حساس است از باند استفاده می شود تا اندام در ان نقطه بی حرکت یا در یک وضعیت مناسب حفظ شود.

بیشتر اوقات ، پزشکان از لایه های پارچه ای به عنوان اولین لایه محافظت استفاده می کنند. در شرایط دیگر ، آنها از لایه دوم برای تأمین امنیت بیشتر منطقه استفاده می شوند. از آنجا که پارچه با بدن شما مطابقت دارد ، گزینه مناسبی برای زخم هایی است که پوشیدن آنها مشکل نیست.

احتمالاً قبلاً ازباندهای  پارچه ای استفاده کرده اید ، زیرا آنها مشهورترین نوع پانسمان مورد استفاده در خانه ها هستند – غیر از باند های ساده.

پانسمان باند  در هر دو نوع روپوش بسته بندی شده و گزینه های رول وجود دارد. آنها در اشکال و اندازه های مختلفی در دسترس هستند و به راحتی برای استفاده در هر زخمی استفاده می شوند.

پانسمان فوم

یکی دیگر از انواع متداول پانسمان زخم ، پانسمان فوم  است. بسته به مارک آنها بسیار نرم و معمولاً بسیار جاذب هستند. پانسمان های فوم از جهت محافظت از زخم در حین بهبود و حفظ تعادل رطوبت مناسب کمک می کنند. این امر باعث می شود پانسمان های فوم برای زخم هایی که بوی بد دارند و ترشحات ان ها نیز بسیار است مناسب باشد.

جذب پانسمان فوم به افزایش زمان بهبودی سریع تر کمک می کند زیرا پانسمان به طور مؤثر مایعات اضافی را از سطح زخم ها جذب می کند و در عین حال مرطوب نگه داشتن آن را به خوبی انجام می دهد.

رطوبت که در داخل زخم از پانسمانهای فوم  نگه داشته می شود ، ضمن محافظت از ناحیه در برابر عفونت ، زمان بهبودی سریعتر را ایجاد می کند. بخاطر نفوذپذیری بی نظیر پانسمان فوم ، بخار آب وارد می شود اما باکتری ها نمی توانند به پانسمان ورود پیدا کنند.

پانسمان فوم در شکل ها و اندازه های مختلفی وجود دارد. هر دو گزینه چسب و غیر چسب در دسترس است.

پانسمان شفاف

پانسمان شفاف معمولاً در مواردی مورد استفاده قرار می گیرد که پزشک بخواهد از نزدیک بر بهبود زخم خاص نظارت داشته باشد. از آنجا که پانسمان شفاف با استفاده از یک فیلم شفاف ساخته می شود ، نظارت بر زخم ها با استفاده از این نوع پانسمان در مقایسه با باند پارچه ای یا فوم بسیار ساده تر است. به همین دلیل اغلب از پانسمان شفاف روی زخمهای بزرگتر و پیچیده تر استفاده می شود.

در صورت استفاده صحیح ، پانسمان شفاف زخم شما را تمیز می کند ، بهبودی را تسریع می کند و به شما امکان می دهد تا بر عوارض نظارت داشته باشید.

پانسمان هیدروکلوئید ( کامفیل)

پانسمان های هیدروکلوئید یک پانسمان خاص است که چسبنده است ولی بر روی زخم نمی چسبد.

آنها با ایجاد شرایط مرطوب برای سرعت بخشیدن به زمان بهبودی ایفای نقش می کنند و برای افزایش راحتی از مواد انعطاف پذیر ساخته می شوند.

سطح پانسمانهای هیدروکلوئید یا کامفیل با ماده ای حاوی پلی ساکاریدها و سایر پلیمرها که برای جذب آب و تشکیل gel کار می کنند ، پوشیده شده است. این ژل در تماس مستقیم با زخم شماست و به بهبود سریعتر آن کمک می کند.در عین حال اصلا به زخم شما نمیچسبد.

این نوع پانسمان ها بیشتر در مورد سوختگی ها ، از زخم های سبک تا متوسط همراه با تاول ، زخم های نکروتیک و بر روی فشار یا زخم های وریدی استفاده می شود. آنها یکی از ماندگارترین انواع پانسمان ها هستند و کیفیت چسبندگی آنها باعث می شود کاربرد آنها راحت باشد.

پانسمان  هیدروژل

برای زخمهای خشک که نیاز به کمی بهبودی دارند ، هیدروژل گزینه بسیار خوبی است. به گونه ای عمل می کند که رطوبت را به زخم شما می افزاید بنابراین سریعتر بهبود می یابد و بافت خشک و مرده را تجزیه می کند. این فرایند به افزایش سطح آسایش بیمار کمک می کند و همزمان درد را در اثر بافت مرده کاهش می دهد. در برخی از محصولات هیدروژل برای راحتی بیشتر از ژل خنک کننده استفاده می شود.

پانسمان هیدروژل معمولاً در طیف وسیعی از زخم ها استفاده می شود. زخم هایی که اندکی از مایعات خارج می شوند ، برای ریکاوری قوی نیاز به پانسمان های هیدروژل دارند. آنها همچنین از زخم هایی استفاده می شوند که به طور غیرمعمول دردناک یا نکروزه هستند.

با توجه به مایع اضافی موجود در این پانسمان ها که باعث رشد سلول می شود ، هیدروژل برای سوختگی درجه دو و زخم های آلوده ۲ مناسب است.

پانسمان آلژینات

الژ به معنی جلبک است و پانسمان های الژینات به خاط اینکه از جلبک های دریایی ساخته می شوند با این نام شناخته می شوند.

پانسمان های آلژینات بسیار جاذب هستند و برای زخم هایی استفاده می شوند که دارای ترشحات بیش از حد هستند. میزان جذب آن تا ۲۰ برابر وزن خودشان است و باعث می شود آنها برای زخم های شدید یا عمیق مناسب باشند. در کنار جذب ، پانسمان های آلژینات نیز ماده ای مانند ژل را تولید می کنند که برای کمک به روند بهبود مناسب می باشند.

آنها بهترین استفاده برای سوختگی ، زخم های وریدی ، زخم های فشاری  و زخم های عروقی است. از آلژینات روی زخمهایی که خشک هستند استفاده نکنید زیرا این روند مانع بهبودی می شود و محیطی را ایجاد می کند که حتی خشک تر شود

آلژینات فقط باید روی زخمهایی که مرطوب هستند با مقادیر زیادی ترشحات مایع مانند دارند استفاده شود.

از آنجا که از پانسمان های آلژینات روی زخم هایی با مایعات زیاد استفاده می شود ، آنها باید بیشتر تعویض شوند – حداقل هر دو روز یکبار.

به زخم خود توجه کنید و تعیین کنید که آیا آنها باید به دفعات تغییر کنند یا خیر ، اگر مطمئن نیستید ، با پزشک خود مشورت کنید. هنگامی که این نوع پانسمان ها بیش از حد تغییر می کنند ، احتمال خشکی بیش از حد و یا نفوذ باکتری ها بیشتر است.

پانسمان کلاژن

پانسمان بعدی  زخم کلاژن می باشد. این نوع پانسمان ها بیشتر برای زخم های مزمن با زمان بهبودی آهسته یا متوقف شده استفاده می شوند.

آنها همچنین در زخم های فشاری ، محل پیوند ، زخم های جراحی، سوختگی یا صدماتی که قسمت بزرگی از بدن شما را پوشانده است ، استفاده می شوند.

تفاوت بین پانسمان کلاژن و سایر مواردی که در مورد آنها بحث کردیم این است که پانسمان های کلاژن به عنوان “پوست دوم” موقت عمل می کنند که اجازه می دهد سلول های جدید رشد و شکوفا شوند. بدون آن ، مدت زمان بهبودی خیلی بیشتر طول می کشد.

پانسمان های کلاژن جایگزین مناسبی برای پانسمان های سنتی هستند زیرا آنها از راه های مختلفی به بهبودی زخم کمک می کنند.

گذشته ازفراهم اوردن سیستم داربست برای تجمع سلول های جدید ، پوشش های کلاژن به از بین بردن بافت مرده ، تشویق تشکیل رگ های خونی جدید و کمک به سفت تر شدن لبه های زخم  کمک می کند.

علاوه بر انواع متداول پانسمان زخم ، تعدادی گزینه دیگر نیز در دسترس است. اگر مجروح شده اید و به نوع خاصی از پانسمان زخم احتیاج دارید ، با پزشک خود صحبت کنید تا درباره بهترین روش عمل برای وضعیت خود صحبت کنید. هیچ چیز نظر پزشکی حرفه ای را نمی زند.

نتیجه

اگر می خواهید خود و خانواده خود را از عوارض زخم ها صرف نظر از اندازه و نوع آنها محافظت کنید ، مهم است که مطمئن شوید که آماده هستید. بهترین راه برای آماده سازی این است که از یک منبع مناسب برای مراقبت از زخم و هر نوع زخم مورد نیاز خود تهیه کنید.

کلینیک زخم التیام یک یک برنامه پیشرو در زمینه مراقبت از زخم به خصوص در زخم های بستر سوختگی و دیابت و انواع دیگرزخم های مزمن است.

هدف ما این است که به کاهش هزینه های سیستم مراقبت های بهداشتی ، بیماران و هرگونه امکاناتی که ممکن است نیازمند به پانسمان های به روز نیاز داشته باشید ، کمک کنیم.

در کلینیک ما انواع و اقسام پانسمان ها از ساده ترین ان ها گرفته تا پیشرفته ترین پانسمان ها و به خصوص دستگاههای متنوع مانند اوزون تراپی و لایت تراپی و غیره موجود می باشد تا به شما کمک کنیم.

محمدحسین شهرابادی-پژوهشگر و محقق در زمینه زخم و سوختگی و استومی

انواع پماد های زخم برای سوختگی این پمادها چه کاربردی دارند؟

منابع

https://www.sciencedirect.com/topics/medicine-and-dentistry/wound-dressings

https://www.woundsource.com/blog/product-know-how-different-types-wound-care-dressings

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1420733/